Renate on the move

In Sao Paulo ben ik eigenlijk maar een paar dagen geweest, puur om maandag naar de Federale Politie te kunnen gaan. Aangezien we (Geoffry, de jongen uit Nederland en ik) al op zaterdag in S.P. waren hebben we wel flink van t uitgaansleven genoten in S.P. Die is namelijk enorm! Toen ik net in Brazilie, in S.P., aankwam was ik nog alleen en ben ik helemaal niet uitgeweest in S.P.
[googleMap name=”Hier ben ik nu!” width=”400″ height=”300″ directions_to=”false”]saopaulo[/googleMap]

Het is overigens erg leuk reizen met Geoffry. We laten elkaar vrij en doen dingen apart, maar we ondernemen ook dingen samen als we allebei toevallig hetzelfde willen doen. Bijna hetzelfde als toen ik een tijd met Isabella uit Sweden heb samen gereist (en nee Jorrit, je hebt niks gemist. Er is niks tussen mij en Geoffry, hij is mijn mattie 🙂

Eenmaal in Sao Paulo heb ik eigenlijk maar 3 doelen: slaapplek zoeken, uitgaan en maandag naar de Federale Politie gaan.

Slaapplek was zo gepiept: in een hostel van Hostel Inn (ik heb immers een HI kortingskaart). Ik moest wel op een mannenkamer slapen, aangezien de vrouwenkamers vol waren. Geen probleem, aangezien ik wel vaker met alleen mannen in een slaapzaal heb geslapen. Het zal jullie misschien verbazen, maar ik slaap liever met mannen in een kamer dan met vrouwen. Ze zijn schoner, hebben minder troep, socialer, kletsen minder of helemaal niet als ze ´s nachts thuiskomen en zijn heel vriendelijk.

Het uitgaan doen we meteen op zaterdagavond natuurlijk… Ik moest wel eerst even slapen, want ik was helemaal kapot… Eigenlijk wilde ik niet gaan, want toen Geoffry en één onze roommates mij wakker maakten, kon ik echt niet opstaan… Maar de mannen hebben mij overtuigd dat dit mijn laatste kans is om op zaterdagavond uit te gaan in Sao Paulo (gevoelig puntje…). Oke, ff douchen en gaan dan maar!

Was super! Wat een enorm groot nachtleven heeft S.P.! We zijn in 2 verschillende clubs geweest. 1 grote (en dure) en 1 kleine underground club. In beide clubs waren erg veel homo´s… voor mij erg lekker, want ze hadden het druk genoeg met elkaar, maar Geoffry en mijn andere roomie daarentegen voelden zich erg ongemakkelijk, omdat veel van die mannen met hun ´kontje´ voor hen liepen te draaien en te dansen. Ik keihard lachen natuurlijk, maar Geoffry en mijn roomie werden met de minuut meer sjaggi…:-) Dan maar naar een andere tent. De underground club was heerlijk voor wat betreft de muziek: super lekkere dansmuziek, maarrrr… Het liep al tegen de ochtend, dus iedereen was lekker van de kaart (er werd ook weer veel drugs gebruikt) en sommige stelletjes vergaten dat ze nog in een club waren… Ik denk dat ik daarmee wel genoeg gezegd hebt. Ik als frisse Hollandse meid heb mijn ogen in elk geval uit gekeken en dan heb ik al heel wat gezien 😉 Tegen de ochtend kwamen we ´thuis´, nadat we een beetje verdwaald waren en circa een uur rondgedoold hadden. Dat zijn geen goede momenten voor vriendschappen, want iedereen is moe, heeft trek en wil naar bed… Een aantal discussies en irritaties later hebben we het hostel gevonden en zijn we na het ontbijt gaan slapen…

De volgende dag, maandag, ben ik naar de Federale Politie gegaan. Ik had namelijk bij binnenkomst in Brazilië op 5 november 2008 een visum voor 3 maanden gekregen. Deze wilde ik verlengen in Belo Horizonte, begin februari 2009, maar toen was ik al te laat bleek… Ik ben namelijk 27 november 2008 naar de watervallen Foz da Iguazu geweest (op en over de grens van Argentinie). Toen heeft de politie mij bij terugkeer op 29 november 2008 (na maar 2 dagen Argentinie!!) een visum van 40 dagen gegeven… Echt belachelijk! Ik had dat getal wel zien staan op de stempel en heb meerdere mensen gevraagd wat het betekende, maar iedereen zei dat ik het gewoon moest negeren, omdat ik minimaal recht heb op 3 maanden…. Voor elke dag die je te lang in Brazilië verblijft, betaal je circa 8.28 reais. Zodra je de rekening betaald hebt, moet je Brazilië binnen 8 dagen verlaten. Toen ik dat hoorde in Belo Horizonte baalde ik enorm, omdat dat toen vlak voor de carnaval was en ik carnaval niet wilde missen… De betreffende politieman heeft aangegeven mij gewoon te laten gaan met alle risico´s vandien… Als de politie mij in Rio de Janeiro aanhoudt en mij beveelt om het land te verlaten, moet ik dat doen. Beetje spannend dus, maar ik waag het erop. Gewoon gebleven dus en duimen draaien…
Nu wil ik binnenkort het land uit en later zeker weer terug komen in Brazilië zonder problemen, dus dan is het verstandiger om je vantevoren bij de politie te melden en de rekening te betalen… Anders krijg je een ´slechte´ aantekening in je paspoort.
Kosten van dit ´grapje´: 612,72 reais!!
40 dagen: 1 restantdag van november, 31 dagen in december, 8 dagen in januari 2009 > deze dagen behoren tot mijn nieuwe visum.
Resterend: 23 dagen in januari, 28 dagen in februari en 23 dagen in maart > totaal aantal dagen te lang: 74 dagen x 8.28 reais = 612,72 reais… Alsjeblieft Brazilië!

Nou ja, weer iets geleerd tijdens het reizen en vooral andere mensen nadien gewaarschuwd voor dit ´trucje´. Daarna zijn Geoffry en ik de stad ingegaan en hebben we nog wat meer geld uitgegeven om vervolgens de laatste bus (rond 23.00 uur) in de avond richting Guaruja te nemen. Ik heb immers nog 8 dagen alvorens ik Brazilië moet verlaten en kan wel wat rust/relaxtijd gebruiken aan de Groene kust in het zuiden van Brazilië 🙂